خوزستان دروازه ورود تشیع به ایران اسلامی است. جلوه و نشانه بارز این سخن درست، بزرگداشت عید غدیر خم در این دیار است. دیاری که بر پیشانی‌بند خود افتخار دارد که نام علی‌بین‌ابیطالب علیه السلام می‌درخشد.

جشن‌هایی که در روز غدیر سراسر خوزستان را در برگرفت یادآور ارادت قلبی و رابطه دلی مردم خوزستان با سلطان نجف است. شهید عدالت! هم‌ او که اسوه و الگویی تمام عیار برای بشریت در هر زمان و مکانی به شمار می‌رود.

در همین روز بود که برای مراسم هفتم درگذشت عمو زاده مادرم مرحوم حسن فرزند ملا عزیز مهنا زاده در شادگان حضور داشتم. در راه برگشت، حوالی دارخوین با صحنه عجیبی روبه رو شدم. چند جوان اسب‌سوار، با احترام، خودروهای عبوری را نگه می داشتند و با وقار خاصی آن‌ها را به مضیف خود هدایت می‌ کردند.

متوجه شدم که این جوان‌ها از “روستای شاخت الخان ٢” واقع در ۵ کیلومتری مسیر دارخوین به سمت اهواز هستند.

خودروی ما را هم مانند چند ماشین دیگر متوقف کردند. از خودرو پیاده شدیم. عده‌ای دیگر با یزله خوش آمد گویی و اشعاری حماسی که در وصف امام علی (ع) بود به استقبال ما آمدند.

میهمان نوازی روستاییان

اسب‌سوارها از پیش می‌رفتند و فضای معنوی خاصی حاکم بود. اهالی روستا هر کدام، به انجام خدمتی مشغول بودند.

یکی اسفند دود می‌کرد، دیگری چای، قهوه و شربت و شیرینی دست مسافران و میهمانان می‌دادند و محلی هم برای صرف غذا تدارک دیده شده بود.

نکته‌ای که توجه مرا جلب کرد و به فکر فرو برد، خودجوشی حرکت مردم این روستا بود که با هزینه شخصی و بدون کمک از دستگاهی، خود تصمیم گرفته بودند برای مولا یا مقتدای شان کاری کنند و عید ولایت یا همان عید غدیر را بزرگ بشمارند.

وقتی شعف و مهربانی مردمان این روستا را در عید غدیر دیدم؛ با خودم گفتم بزرگ‌ترین آروزی پیامبر خاتم (ص) در روز غدیر این بود که حاضران به غایبان، پیام حقانیت مولا علی (ع) را برسانند و چه زیبا مردم پاک‌دل و بی‌آلایش و ولایتمدار روستای «شاخت الخان٢» با بزرگداشت عید غدیر نشان دادند که پیام پیامبر خود را به نیکی دریافت داشته‌اند. نذرشان قبول.
عباس شاخی