خوزستان دروازه ورود تشیع به ایران اسلامی است. جلوه و نشانه بارز این سخن درست، بزرگداشت عید غدیر خم در این دیار است. دیاری که بر پیشانیبند خود افتخار دارد که نام علیبینابیطالب علیه السلام میدرخشد.
حق آلایندگی مجوزی برای آلوده کردن هوا و به شماره انداختن نفس مردم است، مردمی که در بدترین شرایط آب هوایی، باید آلایندگی صنایعی را تحمل کنند که هیچ تاثیری در بهبود معیشت و رفع بیکاری در جامعه خوزستان ندارند.
انقلابِ اسلامیِ۵۷ به رهبری امام(ره) سرآغاز یک مسیرِ روشن برای ملت و کشورِ ایران بود.
در یک شب سرد زمستانی، آنگاه که خانه هایمان گرم و امن بود، مردی خاکی آسمانی شد، مردی از جنس ولایت، امنیت،شجاعت و اخلاق که آرزویش آسمانی شدن و پیوستن به یاران جان بود، مردی که بیشتر از میدان جنگ، مرد میدان دلهای ملت ایران بود.
خبرنگاران انسانهایی هستند که مسئولیت بازتاب مشکلات جامعه و مطالبه گری را با همه سختی های کاری به جان خریده و همچون شهید صارمی تا پای جان دست از انجام وظیفه نمی کشند و تنها لذت آنها زمانی است که می بینند یکی از مشکلات جامعه به واسطه پیگیری آنها حل شده و لبخندی بر لب هموطنی نشسته است.
توصیه های رهبر عزیزمان را که همان توصیه و پیشنهاد ستاد مبارزه با کرونا میباشد را لبیک میگوییم که ایشان میفرمایند: “که بنده خود نظرات کارشناسان را مد نظر می گیرم و حتی اعلام کردند دیدار امروزم که قرار بود با خط مقدمان سلامت باشد بدلیل تأکید عدم حضور بیش از ده نفر در جلسات به مصاحبه تلویزیونی تبدیل شد .”
در وقوع رویدادهای بزرگ در گستره جهانی قطعا حکمت ها و عبرت های مهمی نهفته است که باید در خصوص آن ها تامل کرد.
برای کسانی که خارج از مشی لابیگری، محفلی و قومی به دنبال انتخاب عقلانی هستند لازم است در این فرصت اندک تا زمان انتخابات ، سؤالاتی را شفاف مطرح کرد،زیرا در این برهه زمانی حساس که مردم خوزستان با حجم بالایی از مشکلات دستوپنجه نرم میکنند چنانچه هنوز بارقه امید و قصد شرکت در انتخابات را دارند لازم است باظرافت و دقت در انتخاب ا افراد واجد شرایط تحقیق و تصمیمگیری نمایند،در این راستا بررسی سوابق افراد و یافتن انگیزه واقعی افراد از مهمترین مؤلفههای بررسی افراد واجد شرایط است.
روز خبرنگار با شهادت شهید محمود صارمی نقش بست و به این حرفه رنگ و بوی دیگری داد، حال دیگر بر حرفه خبرنگاری خون شهیدانی نقش بسته است که بار مسئولیت خبرنگاران را سنگین تر می نماید.
می خواهم از شهری برای تان بگویم که دو هزار سال تاریخ دارد. شهری که در گذشته نه چندان دور نام ایران را در جهان طنین انداز می کرد و جهان را از عظمت اش به شگفتی وا می داشت.