این روز ها صدای صرفه های شدید همه جای شهر شنیده می شود و در هر خانه ای داروهای عطاری و تنفسی به وفور یافت می شود،در تاریخ ۲۱ دی ماه به گفته معاون درمان دانشگاه علوم پزشکی اهواز ، بیش از ۵۷۰ نفر در اثر مشکلات تنفسی به مراکز درمانی مراجعه کرده اند.
طبق گزارش کارشناس مسئول آزمایشگاه هوای اداره‌کل محیط زیست خوزستان ، تا ۲۶ آذر ۱۴۰۱ تنها یک روز، مردم شهر اهواز از هوای سالم بهره برده اند و مابقی روزها، آلودگی هوا در شاخص های مختلف قرار داشته است، در ادامه این گزارش آمده است ، در سال گذشته سه روز خطرناک ثبت شد ، اما امسال تا تاریخ فوق ۲۰ روز با آلودگی هوای خطرناک ثبت گردید.
این آمار ها نشان می دهد که آلودگی هوا در خوزستان و به ویژ شهر اهواز یک حادثه روزمره شده و برای مردم باید عادی شود، تا صنایع به راحتی به کار خود ادامه دهند ، هرچند که مسئولین با تعطیلی های یک خط درمیان خود را دل سوز مردم نشان دادند، اما همان هم بی تاثیر بود و همه امورات مردم برای تولید و آلودگی بیشتر باید متوقف شود.
یکی از دلایل عمده آلودگی هوا در خوزستان ، صنایع بزرگ موجود می باشند، از هر طرف به شهر اهواز وارد شوید شاهد دود های سیاه حاصل از سوختن فلر های نفتی هستید، البته آلودگی صنایع علاوه بر هوا ، آب و خاک را نیز به شدت تحت تاثیر قرار داده است.
چند سالیست که در رسانه ها بحث و گفتگو در مورد حق آلایندگی داغ است و در مورد نحوه محاسبه ، مقدار و صاحب آن هیاهوی بسیار صورت گرفت، از اینکه صنایع آلاینده باید به دلیل تولید آلودگی مبلغی را پرداخت کنند، شکی نیست ، ولی دریافت این مبالغ در کاهش سطح تولید آلایندگی صنایع تاثیری داشته است؟ و آیا این مبالغ برای رفع آلودگی و خدمت به مردم در شرایط سخت هزینه می گردد؟
مردم شهرهای خوزستان نه تنها از حق آلایندگی سهمی نبرده اند، بلکه هزینه های سنگین درمان و بهداشت، در اثر آلودگی هوا را نیز متحمل شده و چاره ای جز صبوری ندارند، و هر وقت کسی صدایش بلند می شود ، می گویند حق آلایندگی پرداخت می کنیم.
در واقع می توان گفت ، حق آلایندگی مجوزی برای آلوده کردن هوا و به شماره انداختن نفس مردم است، مردمی که در بدترین شرایط آب هوایی، باید آلایندگی صنایعی را تحمل کنند که هیچ تاثیری در بهبود معیشت و رفع بیکاری در جامعه خوزستان ندارند.
در این میان سازمان محیط زیست به عنوان یک واحد خنثی و بی تاثیر در میان این غول های آلاینده ، فقط به گفتمان کفایت می کند و توانی برای مقابله و دفاع از نفس مردم ندارد.
قانون های وضع شده برای جلوگیری از تخریب محیط زیست نیاز به بازنگری دارد تا از شدت و حدت بیشتری برای کشیدن ترمز آلودگی هوا برخوردار شوند، در این میان توجه و پیگیری نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی بیشتر شود و همه توان خود را برای بهبود وضعیت زیست محیطی شهرهای خوزستان بگذارند.
بهتر است مسئولین برای مشاهده عمق فاجعه به مدارس سری بزنند و ببینند که کودکان ما توان بازی کردن ندارند و با چند قدم دویدن از شدت صرفه، نفس شان می گیرد.
نویسنده : عباس مطر